Matematyka (z łac. mathematicus, od gr. μαθηματικός mathēmatikós, od μαθηματ-, μαθημα mathēmat-, mathēma, „nauka, lekcja, poznanie”, od μανθάνειν manthánein, „uczyć się,
dowiedzieć”
; prawd. spokr. z goc. mundon, „baczyć, uważać”) – nauka dostarczająca narzędzi do otrzymywania ścisłych wniosków z przyjętych założeń[1], zatem dotycząca prawidłowości rozumowania. Ponieważ ścisłe założenia mogą dotyczyć najróżniejszych dziedzin myśli ludzkiej, a muszą być czynione w naukach ścisłych, technice, a nawet w naukach humanistycznych, zakres matematyki jest szeroki i stale się powiększa.
Logarytmy (łac. [now.] logarithmus – stosunek, z gr. λόγ- log-, od λόγος logos – zasada, rozum, słowo, i ἀριθμός árithmós – liczba) – dla danych liczb {\displaystyle a,b>0,\;a\neq 1}{\displaystyle a,b>0,\;a\neq 1} liczba oznaczana {\displaystyle \log _{a}b}\log _{a}b będąca rozwiązaniem równania {\displaystyle a^{x}=b.}{\displaystyle a^{x}=b.} Liczba {\displaystyle a}a nazywana jest podstawą (zasadą) logarytmu, liczba {\displaystyle b}b liczbą logarytmowaną (niekiedy antylogarytmem swojego logarytmu, patrz: antylogarytm). Jest to więc wykładnik potęgi, do jakiej należy podnieść podstawę {\displaystyle a,}a, aby otrzymać liczbę logarytmowaną {\displaystyle b}b[1]. Przykłady {\displaystyle \log _{2}8=3,}\log _{2}8=3, gdyż {\displaystyle 2^{3}=8,}{\displaystyle 2^{3}=8,} {\displaystyle \log _{10}10000=4,}{\displaystyle \log _{10}10000=4,} gdyż {\displaystyle 10^{4}=10000.}{\displaystyle 10^{4}=10000.}
Wzory skróconego mnożenia wspólna nazwa wzorów ułatwiających przechodzenie między postacią sumaryczną i iloczynową wyrażeń postaci